Islamizacja Europy – doktryna dżihadu

Sura 9:41 „Wyruszajcie – lekko i ciężkozbrojni! Walczcie waszymi majątkami i waszą krwią na drodze Allaha!”

Mówi się, że islamski dżihad jest przedstawiany na zachodzie w wypaczony sposób aby uformować wizerunek zbrojnego islamu, ze zachodni obraz zbrojnego dżihadu nie ma nic wspólnego z „prawdziwym” islamem i jest tylko mitem. Tak twierdzą niektórzy muzułmanie i sympatycy islamu ze sfery politycznej i społecznej.

Mit czy prawda?

Arabskie słowo „dżihad” oznacza wysiłek, fatyga. Z prawnego punktu widzenia „dżihad” odnosi się do wszelkiej formy wysiłku również do walki w sprawie Allaha. Lecz czy chodzi tutaj o walkę duchową, pokojową walkę na słowa, walkę w celu obrony, czy o fizyczną walkę z wrogami islamu? Jeśli chodzi o duchowy, pokojowy dżihad, skąd w takim razie tzw dżihadyści biorą rozkazy do walki w krajach Afryki, czy bliskiego wschodu? Czy to tylko błędne interpretacje wersetu koranicznego?

Zwolennicy islamu przytaczają wersety koranu i wypowiedzi Mahometa, w których jest mowa o dżihadzie jako o walce w celu obrony. Krytycy islamu dostarczają minimum tyle samo wersetów, które pokazują dżihad jako rozpowszechnianie islamu przemocą.

Jak rozwiązać ten konflikt?

Spójrzmy na etapy rozwoju dżihadu za czasów życia Mahometa. Według konsensusu uczonych w prawie islamskim „dżihad” przechodził kilka etapów zanim ostatecznie stał się zbrojną walkę przeciwko niemuzułmanom, ich celem było rozpowszechnianie islamu. Pierwszy etap to dżihad poprzez głoszenie słowami z Koranu. Sura 25:52 „Nie słuchaj więc kafirów i dokonuj przeciwko nim wielkiego dżihadu przy pomocy koranu.” Znajdujemy się we wczesnej fazie powstawania islamu w fazie mekkańskiej, w której islam był jeszcze słaby a muzułmanie byli w mniejszości. Z tego okresu pochodzą inne duchowe i pokojowe wersety koranu.

W drugiej fazie dżihadu walka stała się dozwolona aby zemścić się na wrogach islamu i doprowadzić państwo islamskie do zwycięstwa. Ta faza rozpoczęła się z wyjazdem do Medyny. Sura 22:39 „Wolno walczyć tym, którzy są zwalczani ponieważ doznali krzywdy – zaprawdę Allah jest wszechwładny, by im udzielić pomocy. To był pierwszy werset walki w koranie. W tym okresie walka była dozwolona tylko do celów obronnych ale rozkazu do walki jeszcze nie było.

Trzecia faza rozpoczęła się z podbojem Mekki, kiedy islam ugruntował się w Medynie. Rozkaz walki w tej fazie początkowo dotyczył też walki obronnej. Sura 2:190 Zwalczajcie na drodze Allaha tych którzy was zwalczają, lecz nie bądźcie najeźdźcami. – Zaprawdę Allah nie miłuje najeźdźców. [werset anulowany] Po tym dżihad defensywny zmienił się w dżihad ofensywny. To prowadziło do zwalczania wszystkich niemuzułmanów niezależnie od tego czy rozpoczęli wojnę czy nie, gdyż ten dżihad służy do rozpowszechniania islamu. 9:29 „Zwalczajcie tych, którzy nie wierzą w Allaha i w Dzień Ostatni, którzy nie zakazują tego, co zakazał Allah, i jego posłaniec dopóki nie zapłacą dżizji własną ręką w pełnej uległości” Celem dżihadu w tej fazie jest doprowadzenie islamu do dominacji nad wszystkimi religiami i narodami. Sura 48:16 „… Będziecie z nimi walczyć, chyba że przyjmą islam” Sura 8:39 „Zwalczajcie ich, az nie będzie już buntu i religia w całości będzie należeć do Allaha.”

Mahomet powiedział: „Otrzymałem rozkaz aby zwalczać ludzi, dopóki nie zaświadczą, ze nie ma Boga prócz Allaha a Mahomet jest jego wysłannikiem. Ci którzy tak uczynią ocalą przede mną życie i majątek. http://sunnah.com/bukhari/56/158″

Według ortodoksyjnej islamskiej doktryny prawa dotyczącej dżihadu, żaden naród nie może być pewny, że muzułmańscy sąsiedzi go nie zaatakują, ponieważ jest napisane: Sura 9:123 ” O wy, którzy wierzycie! Zwalczajcie tych spośród niewierzących, którzy są blisko was. Niech się spotkają z waszą surowością.”
Tak zwani „umiarkowani” muzułmanie akcentują wyłącznie pierwsze fazy dżihadu i zaprzeczają ostatniej. Centralna Rada Muzułmańska pisze, że: „Muzułmanie maja tylko wtedy pozwolenie do walki, gdy są atakowani” Sprawy nie mają się inaczej gdy chodzi o muzułmański odłam islamu „Ahmadijja” który jest ulubionym partnerem rozmów w niemieckich mediach mimo, że wyznawcy tego odłamu nie są uznawani za muzułmanów przez sunnickich muzułmanów według uniwersytetu Al-Azhar znajdującego się w Kairze. „Ruch Ahmadijja” mówi, że dżihad stosuje się tylko w przypadku obrony koniecznej.

Nasuwa sie pytanie, jakie interpretacje istnieją w sunnickim świecie rozwiązujące sprzeczności pomiędzy wersetami pokojowymi i nawołującymi do walki? Po pierwsze werset miecza 9:5, który został objawiony w bardzo późnym okresie. Werset ten anulował wcześniejsze pokojowe wersety. Po drugie muzułmanie powinni wzorować się na Mahomecie i w czasach słabości powinni się powstrzymywać, jednak w czasie uzyskania siły stawiać ludzi przed wyborem, tak jak to robił Mahomet: płacić dżizję, przejść na islam albo zostać zabitym. Czy dżihad jako dogmat religijny z czasów Mahometa obowiązuje także dziś? Czy obejmuje również nasze czasy? Tak, dżihad nie jest ograniczony do określonego czasu.

Dodaj komentarz