Imigranci z Afryki kpią z niemieckiego prawa

Tomku, to ja się w ramach dyskusji podzielę własnym wspomnieniem z podróży. Paręnaście lat temu byłam se otóż na Krymie. No tam, zwiedzamy, jeździmy –wiesz, turyści. Meczety stoją w każdej wiosce (jak u nas kościół, tylko nie mogłam się dowiedzieć kto to finansuje, a to by było ciekawe). Dla nas to nic specjalnego, ale Rosjan to ruszało (Polacy nie mają alergii na Tatarów, a Rosjanie – owszem, no i ten „kościół w każdej wiosce” to dla nas żadne dziwo, ale dla dzieci komunizmu to zgoła aberracja). No i raz grupowe zwiedzanie wypadło nam w porze modlitwy muzułmanów. Zaczął z nieodległego minaretu wyć głośnik. Dla mnie to było na zasadzie „paskudne, brr, szatańskie, ale nie ma się czego bać, raczej okropne niż groźne, ot, wzruszyć na to ramionami a jak podejdzie za blisko, to kopa w ryj”, natomiast Rosjanie struchleli i słuchali tego ze zgrozą (rozmawialiśmy potem o tych różnicach, zarzucali mi, że „nie wiem co to islam”, ja im z kolei powiedziałam coś, czego oni nie wiedzieli, że „myśmy islam bijali regularnie przez kilkaset lat; dobre z nich pachołki do bitwy, ale przecież z ciała się składają, więc jak ich sięgnąć szablą, to giną i szlus”). Nie wiem, może dlatego, że myśmy przed Tatarami jakoś tam się bronili (a potem ich bijali), oni natomiast byli tatarską „kolonią”. Może dlatego, że oni mają wciąż żywą bolesną pamięć Afganistanu, a dla nas to odległa egzotyka. W każdym razie: Polacy mieli inne nastawienie niż Rosjanie. Mniej podszyte strachem, a bardziej godnością osobistą. W stosunkach z niektórymi Tatarami krymskimi dawało się odczuć różnicę. Samą postawą ciała i ducha nie dawałam się traktować jak Rosjanki. Po prostu się nie bałam. Coś takiego jak w stadzie wilków w różnych bajkach;), tj. że przejdziesz, jeśli nie poczują od Ciebie zapachu strachu:). Nie wiem czy na wszystkich muzułmanów to działa, raczej zalecałabym ostrożność a nie chojrakowanie (czyli zasunąć te zasłony, bo ich tam u Ciebie było więcej). Ale jak masz z tyłu głowy myśl „moi przodkowie bijali waszych”, to sylwetka sama Ci się prostuje, w oczach masz SPOKÓJ, ergo pozawerbalnie przekazujesz, że nie jesteś zwierzyną tak łatwą jak wystraszone Niemry czy wrzaskliwe Rosjanki bronione przez kłótliwych chamów.
Podkreślam, że z tymi „gośćmi” z BW, to trzeba Z DALEKA I OSTROŻNIE. Nie narażajcie się bez koniecznej potrzeby, proszę!! Tylko tak sobie teoretyzuję, że postawa politpoprawna (czyli strachu) to jest pochyłe drzewo, na które kozy skaczą.