Słynna rodzina imigrantów wróciła do Iraku. Ich syn kryminalista przebywa w Niemczech

Imigranci ze słynnego zdjęcia nagrodzonego Pulitzerem dziś żyją w Iraku. Nie spodobało im się w Niemczech, ponieważ pieniędzy było za mało, a jedzenie było monotonne i podłe. Ich syn-kryminalista nadal przebywa w Niemczech.

Fotografia która została uhonorowana nagrodą Pulitzera przedstawia „ludzką twarz” kryzysu migracyjnego. Rodzina z tego zdjęcia która na Kos walczyła o przetrwanie, dziś jest już z powrotem w Iraku, po spędzonych 6 miesiącach
w Niemczech.

Rodzina Majida we wrześniu zeszłego roku relacjonowała mediom, że uciekli z Iraku przed większością szyicką od której otrzymywali regularnie groźby. Trzy miesiące później Ojciec rodziny, Laith Majid w wywiadzie dla BBC utrzymywał że w Iraku gangsterzy planowali porwanie jego dzieci podczas gdy teraz w Niemczech „czują się bezpiecznie i ludzie traktują ich z szacunkiem”.

Po otrzymaniu nagrody Pulitzera pochodzący z Niemiec fotograf Daniel Etter chciał świętować z rodziną Majid. Niestety ich telefon komórkowy nie odpowiadał. W koszarach gdzie ostatnio mieszkali tamtejsi pracownicy nie mieli pojęcia co stało się z uchodźcami.

Dziennikarz z „Bilda” wytropił najstarszego syna, Mustafę, który został wyrzucony z ośrodka po tym jak pobił afgańskiego migranta. Teraz ponoć nocuje u przyjaciół, a LaGeSo (Urząd ds. opieki społecznej – red.) stale monitoruje jego stan posiadania – użala się nad swoim losem Mustafa. Wyjawił też, że reszta jego rodziny, która wcześniej nazywała Angelę Merkel „królową Niemiec będącą dla nich jak matka” powróciła do Iraku do miasta z którego uciekali. Laith wrócił w rodzinne strony po śmierci matki. Jak twierdzi, chciał ją pochować. Mustafa wyjaśnił, że jego matka Neda martwiła się o męża dlatego wróciła razem z nim i jego młodszym rodzeństwem.

Rodzina Majid żyje teraz w kurdyjskim mieście Erbil w północnym Iraku. Jak donosi Spiegel po opuszczeniu swojego domu w Bagdadzie, rodzina Majid złapała samolot do Turcji kiedy celem ich podróży była Europa. Laith, który z zawodu jest mechanikiem samochodowym opłacił koszty.

– Życie w Berlinie (w koszarach Schmidt-Knobelsdorf) było jak więzienie. Mam rodzinę, zależało nam na zdobyciu mieszkania. Poprosiłem o pomoc w LaGeSo (urząd opieki społecznej – red.), pokazywałem moje słynne zdjęcie z Kos, ale nic się nie działo – żalił się Laith dziennikarzom „Bilda”. Narzekał również na jedzenie, które było „podłe i monotonne”.

– Dotarliśmy do Niemiec, aby mieć lepsze życie. Ale niestety, wyszło zupełnie inaczej – dodała Neda, żona Irakijczyka.

Jak się okazuje zdjęcie przedstawiające zalanego łzami Laith Majida tulącego do siebie przerażone dzieci było jedynie wielką propagandą dla gazet, komentatorów i wszystkich ruchów pro-imigranckich. Pierwszą manipulacją na skalę międzynarodową było zdjęcie chłopca Aylana Kurdi, który utonął u wybrzeży Grecji użyte do poruszenia debaty, która odbyła się na korzyść „uchodźców” z pominięciem kluczowych badań nad problemem.

Kiedy zdjęcie osiągnęło status ikony – na światło dzienne wypłynęły niewygodne fakty – m.in. o tym jak wygodnie cała rodzina zmarłego chłopca żyła w Turcji, a bliska krewna ojca chłopca opowiedziała o tym, że ten wyruszył do Europy po „nowe zęby”.

Cytowany przez gazety gospodarz rodziny Kurdis relacjonuje – „mieli tu dobre życie w Turcji, nie wiem czemu wyjechali”.

Obie historie najpierw rodziny Kurtis, obecnie rodziny Majidów obalają narrację mającą potwierdzić słuszność otwarcia na oścież granic Europy przed zdesperowanymi walczącymi o życie „uchodźcami”.

BreitBart.com / Blid

Materiał chroniony prawem autorskim. Kopiowanie i wykorzystywanie treści opublikowanych na stronie ndie.pl zabronione. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy.