Anglistan: Masowa poligamia

Zdaniem nowego raportu dotyczącego życia muzułmańskich kobiet na Wyspach, poligamia jest praktykowana na 'ogromną’ skalę przez brytyjskie mniejszości muzułmańskie, bez żadnych oficjalnych prób zaprzestania. Raport ujawnia, że wiele z nich jest deprawowanych ze swoich praw człowieka tkwiąc w religijnie zawartych małżeństwach nie zarejestrowanych i nie podlegających krajowego systemu prawnemu.

W pewnych przypadkach kobiety, często przybywające zza granicy w celu zawarcia ustawionego małżeństwa, pozostają nieświadome swojego prawdziwego statusu przez okres wielu lat. Wyniki raportu zostały zaprezentowane w Sali Lordów przez baronową Cox, która zajmuje się wprowadzaniem nowych regulacji dla nieformalnie działających sądów szariatowych.

Aurat, grupa opowiadająca się za prawami kobiet w islamie i skupiająca się w West Midlands, przeprowadziła wywiady z 50 kobietami o ich życiu osobistym. Okazało się, że dziewięć z dziesięciu respondentek przyznało, że są po ślubie, jednak tylko jedna na dziesięć była w małżeństwie zarejestrowanym i uwzględnionym w prawie brytyjskim, które zostało zawarte w formie oficjalnej, zarejestrowanej ceremonii w meczecie.

Wiele pozostałych zawarło tak zwane małżeństwo Nikah, które odnosi się do zawarcia małżeństwa w zaciszu domowym i nie była świadoma, że nie jest to małżeństwo pełnoprawne i zarejestrowane.

Dwie trzecie mężatek przyznały, że nie są jedyną żoną. Ich mężowie posiadali niekiedy więcej niż jedną, lecz maksymalnie cztery żony.

W jeszcze innych przypadkach, zapytane kobiety nie były nawet świadome istnienia innych żon, które mieszkają w osobnych domach.

Ezza (imię zmienione), która ma 32 lata, opowiada: 'Dopiero po czasie dowiedziałam się, że ma trzy inne żony poza mną i w dalszym ciągu jest z nimi żonaty. On mieszka ze mną, jednak nie ma zamiaru za cokolwiek płacić. Mieszkam w kupionym przez niego domu, jednak to ja pobieram zasiłki, które potem idą na spłatę tej nieruchomości.

Asifa (imię zmienione) próbowała rozwieść się z mężem – wówczas odkryła, że jej małżeństwo jest nieważne z punktu widzenia prawa brytyjskiego: ’Udałam się do prawnika, który powiedział mi, że nie mam żadnym praw, ponieważ jestem widziana jako jego konkubina, a nie jako żona. Siedziałam tam w szoku.’

Baronowa Cox komentuje: ’Nie można oszacowywać, jednak można zakładać, że jeśli ta grupa kobiet jest reprezentatywna, jest to problem na dużą skalę i mamy do czynienia ze znaczącymi liczbami. Konsekwencje tego stanu rzeczy są bardzo poważne. Praktyka poligamii stoi w sprzeczności z naszymi zasadami, które jej zakazują. Mimo wszystko, ma się ona tutaj w najlepsze. Kobiety również zaznają presji, aby nie rozmawiać o tym otwarcie, w obawie o reputację i honor społeczności. Muzułmańska społeczność jest tutaj społecznością zamkniętą, więc trudno stwierdzić, jaka jest rzeczywista skala zjawiska.’

* * *

Dlaczego te odkrycia miałby być dla kogoś zaskoczeniem? Przyzwolenie na poligamię odnajdujemy przecież w koranie: ’A jeśli się obawiacie, iż nie będziecie sprawiedliwi względem sierot… Żeńcie się zatem z kobietami, które są dla was przyjemne – z dwoma, trzema lub czterema. Lecz jeśli się obawiacie, że nie będziecie sprawiedliwi, to żeńcie się tylko z jedną albo z tymi, którymi zawładnęły wasze prawice'(4:3). Ciekawe, jak brytyjskie służby wyobrażają sobie demografię tego kraju za dziesięć, dwadzieścia czy trzydzieści lat, zwłaszcza jeśli chodzi o rozmiar populacji muzułmańskiej? I jakie zmiany ten przyrost zwiastować będzie dla brytyjskiego społeczeństwa?

Źródło: JihadWatch.org / telegraph.co.uk