Hipokryzja Niemiec wychodzi na jaw. Grożą Polsce, jednak sami nie wywiązują się z zobowiązań

@Biały Kruk
Podam Ci odpowiedź jako człowiek wiary co nie znaczy, że nieracjonalny. Po prostu w swojej analizie uwzględniam wymiar duchowy rzeczywistości. Zaś co do samego śmiechu, to nie da się ciągle być poważnym bo człowiek może zwariować. Czyż Twoje „tracę głowę” nie jest objawem takiego zagubienia?

W ogóle czy NWO jest czymś racjonalnym? Nosi wszelkie znamiona opętania i cała ta konstrukcja przeczy zdrowemu rozsądkowi. Sprowadza się ta koncepcja do tego by nieliczna grupa zagarnęła całą władzę na Ziemi i w tym celu chce wymordować znaczącą większość populacji ludzkiej przy pomocy różnych sposobów a ci, którzy pozostaną mają być pod absolutną kontrolą. Co można o tym powiedzieć jeszcze? Ano to, że biorąc pod uwagę poziom zbrodni musi to być motywowane wiarą i to w dodatku nadzwyczaj irracjonalną. Zakłada ona bowiem, że porządek ufundowany na globalnej zbrodni ostoi się, nie będzie chaosem. Że naruszenia praw natury nie obrócą się przeciwko tym co te prawa naruszają. Ale to poziom naturalny. Na poziomie duchowym ten porządek jest wypowiedzeniem posłuszeństwa Stwórcy wszelkiego istnienia. Czy człowiek sam z siebie byłby zdolny do wymyślenia i przeprowadzenia czegoś takiego? Nie wygląda na to, bowiem racjonalne myślenie wskazuje na niejedną głupotę w procesie budowania tego NWO. A jednak budują to i osiągają sukcesy. Musi być zatem siła przekraczająca możliwości ludzkie. W myśli katolickiej taka siła jest pokazana. Jest nią upadły anioł, szatan. Wróg Boga i ludzkości. I ci budowniczy NWO nazywają go swoim bogiem. Ponieważ jest potężniejszy od człowieka a jednocześnie jest stworzeniem Boga to jedynie Bóg jest w stanie nad nim zapanować. Ale czy Bóg zapanuje, zależy od tego czy człowiek powierzy swoje życie Bogu. To taka próba wiary przeznaczona dla człowieka. Jedno dla mnie jest pewne: odrzucając Boga, człowiek w konfrontacji z szatanem skazuje się na porażkę.

Interesujące jest to, że w tak tragicznych warunkach jakimi były obozy koncentracyjne ludzie odnajdywali Boga, co jest jakoś niepojęte. W moim rozumieniu ta próba, przez którą obecnie przechodzimy jest właśnie po to byśmy powrócili do Źródła swego istnienia i zawierzyli Bogu na nowo. Ale to każdy musi zdecydować sam. Na pewno wiem jedno, że Tą która pomaga w odnalezieniu tej drogi jest Maryja, Matka Boga i Człowieka zarazem, Jezusa Chrystusa.

@Przem
Nic bardziej mylnego. Wiara jest integralną częścią postępowania człowieka. Błąd polega na tym – oczywiście wg. mnie – że część ludzi żyje w przekonaniu, iż świat dzieli się na wierzących i posługujących się rozumem. A sytuacja jest tak, że ponieważ istnienia świata duchowego nie da się udowodnić w sposób materialny za pomocą, przyrządów tylko jego istnienia można dowieść rozumowo albo obserwować skutki jego istnienia (cuda) to w sumie albo wierzymy w jego istnienie albo nie wierzymy. Encyklika św. Jana Pawła II „Fides et ratio” porusza ten problem:
„Wiara i rozum (Fides et ratio) są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy”
Natomiast odrębnym problemem są organizacje religijne jako w sposób uporządkowany i zewnętrzny przedstawiające wiarę w to co człowiek uważa za sacrum, rdzeń wiary. Ale religia jest zawsze zewnętrznym wyrazem wiary w sacrum. Nawet jeśli to jest zrobione tylko dla kawału to w końcu wyznawcy Latającego Potwora Spaghetti zrobili religię, czyż nie? Są też wyznawcy Jedi… i całe mnóstwo innych religii. Które są albo rozumne albo nie tzn. uwzględniające prawa rozumu albo im przeczące. Ponieważ Bóg stworzył człowieka rozumnym to wiara jeśli jest prawdziwa nie może rozumowi przeczyć. Wynosi go ponad doczesność.