W Finlandii uchodźcy skarżą się, że muszą czekać w kolejce do lekarza specjalisty

@komandos
Drogi Misiu.
W pierwszych słowach mego listu chciałbym Cię zapewnić z pełnią uniżenia, że kto i jak przetrwa w realu to się dowiemy jak będziemy dostawać w d… Dopóki taka sytuacja nie nastąpi – Kolega zapewne jednak, sądząc po nicku i po różnych uwagach, już coś takiego przeżył – nie wiemy jak zareagujemy mimo wyszkolenia. Wyszkolenia ułatwia sprawę ale odbywa się w warunkach kontrolowanych a w realu może być różnie. Np. żołnierz dopóki nie zabije osobiście jakiegoś wroga jest tylko teoretykiem choćby i najlepiej wyszkolonym. A zabić patrząc prosto w oczy nie jest tak łatwo i bywa, że nawet, iż było to robione w tzw. słusznej sprawie, śni się to po nocach. Tę wiedzę mam od tych co takie rzeczy robili. To samo dotyczy perspektywy tortur, którym w tej sytuacji w świecie, która się rozwija, każdy z nas może być poddany, choć nie musi, za swe poglądy. Tak jak za komuny.
Natomiast moje uwagi co do survivalu odnosiły się do konkretnej sytuacji posiadania – lub nie posiadania – stałego konta na NDIE

Otóż ja osobiście byłem wielokrotnie atakowany czego Drogi Kolega był zapewne świadkiem. Kolega @easyrider w swoich uwagach napisał, że założył stałe konto po to by się pod niego nikt nie podszywał. W moim przypadku kilka razy było już tak. że używano mojego nicka do szerzenia swoich pomysłów po to by mnie zdyskredytować. Zatem, ponieważ nie założyłem ani ja, ani koleżanka @bkkkk, ani Szanowny Kolega stałych kont, to działamy w środowisku podwyższonego ryzyka bez zabezpieczeń – można tak powiedzieć – i Szanowny Kolega wie zapewne z własnego doświadczenia, że taka sytuacja to swoisty survival. Czy to w realu czy w necie.
Z wyrazami szacunku. Howgh. Mniam.

@komandos
Co do tego „Ty” to była to licentia poetica. Poza tym ogromną radochę sprawiło mi „złapanie Cię na gorącym uczynku”. Zaręczam Ci, jednak że to komplement. Kiedy „łapię” innych to nie jest to już radocha. Hej.

Co do survivalu to ja już jestem zramolały. z różnymi niedogodnościami, po przejściach. Można powiedzieć, że powoli się „rozsypuję”. Przeszłość powoli daje znać o sobie. Survivale to nie dla mnie. Niech młodzi się wykazują. Jeszcze z 10 lat temu to paru młodych mogło by się zdziwić ale teraz kiedy brak treningu i w głowie ciepłe papucie? A nawet jeżeli, to brak motywacji. Poza tym survival dla mnie to raczej wierność prawdzie i ryzykowanie ze względu na stałość poglądów, bez względu na okoliczności. Sam przyznasz, że w dobie narastającego kłamstwa takie podejście może spowodować utratę wszystkiego i wylądowanie na bruku jako „goły… no i może nie do końca – wesoły”.