Gazeta Wyborcza uspokaja: „Szwecja też kiedyś przeżyła falę lęku przed przybyszami”

Gazeta Wyborcza uspokaja swoich czytelników – Szwecja to idealny przykład multikulturowego kraju.

Maciej Kochanowicz z Gazety Wyborczej mieszka w Szwecji. Opisuje multikulturalizm  z jego perspektywy. Na początku tekstu, opisywani są pierwsi imigranci z Finlandii, którzy przybyli w latach 50. Kolejne lata 90 – kiedy zaczęli przyjeżdżać z Jugosławii. „W trakcie ówczesnego kryzysu humanitarnego też była w Szwecji fala obaw, lęku przed przybyszami, które nałożyły się na nie najlepszą sytuację gospodarczą.” – opisuje autor.

Kochanowicz przedstawia także nową imigrację: „To Arabowie – z Libanu, Iraku, muzułmanie, chrześcijanie (z silnej w Szwecji społeczności Asyryjczyków); część ma drobne biznesy: kawiarnię, myjnię, budkę z kebabem, warsztat samochodowy, zakład manicure. A także Somalijczycy, jak moja koleżanka z zajęć szwedzkiego, która uzupełnia maturę w liceum wieczorowym. (..) Najświeżsi przybysze są z Erytrei i Syrii, dwóch krajów najbardziej dotkniętych obecnym kryzysem uchodźstwa.” – pisze.

Dziennikarz Gazety Wyborczej uważa, że Szwecję najbardziej cenią imigranci spoza Europy. Za edukację, wolności obywatelskie, rynek pracy dla kobiet. „Wszyscy my, imigranci, mijamy się, wraz ze szwedzkimi emerytami, w Willysie lub Lidlu, dwóch tańszych supermarketach.” – jak widać nie ma czego się bać, zwykłe piękne multikulturowe społeczeństwo.

Odwiedził też Malmö, w którym mieszkają jego znajomi. Relacja jak najbardziej pozytywna.  „Z uśmiechem opowiadali, że mieszkają w dzielnicy uchodzącej za drugą – no, może nawet trzecią – najgorszą w całym mieście. Za tą najgorszą uchodzi Rosengard.” Jak tam wygląda życie?  „Blokowiska jakich wiele w Polsce, może nawet ciut lepiej utrzymane. Zbudowane zostały w latach 70. w ramach programu 'Miliona Mieszkań’ dla szwedzkich wtedy jeszcze pracowników przemysłu.”  Czy Szwecja nie jest pięknym krajem?

Oczywiście, że jest pięknym, w dodatku bogatym dzięki imigrantom! Maciej Kochanowicz pochwalił się nawet statystykami. „Niedawno opublikowano raport pokazujący, iż Szwecja w ciągu ostatnich dekad zyskała dzięki imigracji 400 miliardów złotych.”

Na zakończenie autor wyraża ubolewanie, że przetacza się fala nastrojów antyimigranckich, przez co Szwedzcy Demokraci zdobywają coraz większe poparcie społeczne. Zastanawiał się dlaczego tak się dzieje? Szwedzi boją się imigrantów z Finlandii, Polski? A może z krajów pozaeuropejskich?

Wyborcza zapomniała przy tym wszystkim wspomnieć o faktach. Ostatnie wydarzenia Malmo, opisywanego miasta przez autora nie napawają optymizmem, tak jak wynika z tekstu Kochanowicza – w ciągu jednego tygodnia doszło do 4 eksplozji granatów. Razem było tam takich incydentów w ostatnich sześciu miesiącach trzydzieści, czyli więcej niż w całym 2014 roku, w którym było „tylko” 25. Wszystko oczywiście w dzielnicach zdominowanych przez muzułmanów.

Czy muzułmanie są gościnni? Przyjęli by dziennikarza Wyborczej chlebem i solą? Łatwo to sprawdzić. Krajowy Zarząd Szwedzkiej Policji opublikował raport, w którym oficjalnie określono 55 stref znajdujących się poza kontrolą władz. W większości to tereny podmiejskie dużych miast. Należy do nich np. Södertälje na przedmieściach Sztokholmu, czy północno-wschodni Göteborg (niedaleko Pana miejsca zamieszkania). Może tam się Pan wybierze i ubogaci się kulturowo?

Można też zabrać córkę i żonę na wycieczkę do wspomnianych stref? Przedstawimy tylko kilka liczb.

Szwecja obecnie zajmuje drugie miejsce na świecie pod względem liczby gwałtów. Według badań z 2010 roku, na 100 tys. Szwedek przypadało 53,2 gwałtów. Dla porównania, w maleńkim Lesotho w Afryce na 100 tys. mieszkańców przypadało 91,6 gwałtów. Obszerne statystyki na ten temat posiada Biuro ONZ ds. Narkotyków i Przestępczości (UNODC).

Według danych opublikowanych przez Szwedzką Krajową Radę Zapobiegania Przestępczości (Brottsförebyggande Rådet -BRA) – agencja w ramach Ministerstwa Sprawiedliwości – 29 tys. Szwedek zgłosiło w 2011 roku, że zostało zgwałconych. Jak się jednak okazuje, mniej niż 25 proc. gwałtów jest rejestrowanych przez policję. Liczba zbiorowych gwałtów wzrosła spektakularnie w latach 1995 – 2006. W 2012 roku media szwedzkie powszechnie donosiły o zgwałceniu 30-letniej kobiety przez ośmiu mężczyzn w schronisku dla ubiegających się o azyl, w małej miejscowości Mariannelund. Kobieta została zwabiona przez mieszkającego od wielu lat w Szwecji Afgańczyka, który zabrał ją do ośrodka dla uchodźców. Szwedzka prokuratura nazwała incydent „najgorszym przestępstwem gwałtu w historii kraju.” Siedmiu mężczyzn zostało skazanych na wyroki od 4,5 do 6,5 lat więzienia z możliwością skrócenia kary o jedna trzecią.

W Szwecji muzułmanie napadają na chrześcijan i żydów. Pisaliśmy o grupie chrześcijańskich azylantów w Szwecji, którzy padli ofiarą zastraszania ze strony muzułmańskich sąsiadów z uwagi na noszony przez nich symbol krzyża. Grupa składała się z dwóch rodzin z Syrii, która zamieszkiwała ośrodek mieszczący 80 osób – w większości muzułmanów syryjskich. Z kolei w Uppsali tłum muzułmanów ciężko pobił matkę czwórki dzieci za to, że nosiła na szyi gwiazdę Dawida.

„Jeden z napastników kazał mi nie krzyczeć, zagroziwszy, że mnie zabije” – powiedziała Anna Sjögren. Znajdująca się na intensywnej terapii 40-letnia kobieta została pobita do takiego stopnia, że nie mogła nawet napisać własnoręcznie oświadczenia na policji. Do Anny podeszła muzułmanka, która zauważyła na jej szyi gwiazdę Dawida. Zaczęła obrażać kobietę i pluć na nią. Anna poczuła się urażona i odepchnęła natarczywą dziewczynę. Takich historii i zatrważających danych jest znacznie więcej. To nie przeszkadza Gazecie Wyborczej.

Damian Kowalski